سفر به لیتوانی

سفرهای یک روزه ایده خیلی خوبی است که از زمانی که با پروازهای ارزان رایان ایر آشنا شدم در ذهنم جرقه زد و فرصتی شد برای دیدن شهرها و کشورهایی که در شرایط عادی بهانه‌ای برای دیدنشان وجود ندارد. این بار یک سفر یک روزه به شهر کاناس را انتخاب کردم تا ببینم دومین شهر لیتوانی، و اساساً کشور لیتوانی چه طوری است. سفر خوبی بود. بعد از یک ساعت و نیم پرواز از کپنهاگ ساعت ۱۵:۳۰ محلی به آن شهر رسیدیم و ساعت ۶ صبح فردا هم برگشتیم سر خونه و زندگیمون.
اولین احساس از آسمان دست داد. جنگلهای توندرا و طبیعت زرد و سرد با درختان برگ تیز. فرودگاه کوچک و بدون تجمل و ظرافتی که خوب کار می‌کند. شهر به من حس دوران کمونیستی را به طور کامل منتقل کرد. ساختمانهای بزرگ سیمانی و نماهای رنگ و رو رفته که نوسازی نشده‌اند. خیابانهای سرد و بی روح که البته سرویس عمومی آن عالی بود. یعنی برای این شهر سیصدهزار نفری فقط خط اتوبوس بود که هر پنج دقیقه می‌آمد. نمی‌شد خیابانی را ببینی که همزمان دو تا اتوبوس در حال عبور در آن نباشیند. بعد از بیست و شش سال هنوز یادآور تصاویر شهرهای دوران کمونیستها بود که در رسانه‌ها می‌دیدیم. پیاده‌راههای خیلی دوست‌داشتنی‌ای داشت. پر بود از کافی‌شاپها و مراکز جوانان. جوانها را تقریباً شاد دیدم. اغلب کافی‌شاپها و مراکز خوشی پر بودند، حتی در یک روز وسط هفته. انگلیسی مردم هم فراتر از انتظارمون بود. فکر نمی‌کردیم تعداد زیادی انگلیسی بدانند ولی هیچ جا مشکلی نداشتیم و حتی راننده اتوبوس و دکه دار هم انگلیسی را در سطح کار راه اندازی بلد بودند.
شوک آورترین واقعیت این شهر ارزانی آن بود! اینکه در اتحادیه اروپا جایی باشد که از فرودگاه تا مرکز شهر را با ۴۰ سنت، بله فقط ۴۰ سنت یا ۰٫۴ یورو، طی کنی باور نکردنی بود. اگر معادلسازی کنیم با پول ایرانی یعنی با ۱۸۰۰ تومن از فرودگاه برسی به مرکز دومین شهر بزرگ کشور آنهم به فاصله یک ساعت. هیچ جای دیگه هم نمونه‌اش را ندیده‌ام. مقایسه کنیم با بروکسل که از فرودگاه چارلی تا مرکز شهر که فقط ۳۰ دقیقه راه است یک طرفه با مترو ۱۴ یورو می‌گیرند (خیلی نامردند) و یا میلان که رفت و برگشت ۹ یورو می‌شد (منصفانه و متعادل در سطح اروپا). تا ۱۲:۳۰ شب هم سرویس داشت و از آن طرف هم از ۳ صبح دوباره کار می‌کرد.
در این سفر پیرو دوستان همراه بودم و اینکه هر جا شما انتخاب کنید می‌آیم. دوست فنلاندیمون مردم شناس بود و گفت بریم موزه شرارت که تاریخ شرارت و دیو و بدی را از دنیا جمع‌آوری کرده. گفتم بریم. ورودی موزه؟ یارو نگاهمون کرد دید خارجی هستیم. گفت رایگان! به راستی که عجبا! در ایران و اغلب جاهای دنیا از خارجی چند برابر می‌گیرند. اینها چرا اینطوریند؟
بعدش رفتیم قلعه را ببینیم و حس کمی گرسنگی دست داد. گفتیم یک ته بندی بکنیم تا بعد شام را لیتوانیایی بخوریم. ته بندی همان و یک همبرگر خوشمزه بزرگ با یک ظرف بزرگ سیب زمین به قیمت ۲ یورو همان! ۲ یورو! دوستان همراه که فقط می‌خندیدند که چرا همه چیز ارزان است و شروع کردند به محاسبه درآمد سرانه کشور و اوضاع اقتصادی. کلاً از نظر قیمتی بقیه موارد هم بسیار ارزان بود و در مقایسه با استانداردهای اروپایی خیلی پایینتر.
از این گذشته سرویس اینترنت رایگان فرودگاه هم چشمگیر بود. ما آخر شب رفتیم فرودگاه و چند ساعتی را در فرودگاه ماندیم تا وقت پرواز برسه. با اینترنت خیلی خوبشان بازی بایرن یوونتوس را تماشا کردیم که خوشبختانه به وقت اضافی هم کشید تا بیشتر از فوتبال لذت ببریم (و متاسفانه نشد باخت تیم گواردیولا را ببینیم آخرش. لعنت به دقایق اضافی). سر جمع به عنوان یک شهر کوچک فقیر، امکانات کاملاً قابل قبولی داشت. مقایسه کنیم با فرودگاه صبیحه گوکچن استانبول که برای سه ساعت اینترنت ۱۰ لیر ترک مطالبه می‌کند یا خیلی فرودگاه‌های دیگر که سرویس رایگان نمی‌دهند. کسی هم گیر نداد که چرا روی مبلهای رستورانی که تعطیل است ولو شده‌اید. کلاً خیلی سخاوتمندانه و راحت بود. شب را به آسانی گذراندیم.
سمت منفیش هم اینه که کوچکتر از سطح انتظارمون بود. تقریباً تا ساعت ۸ شب هر جا را می‌شد در محدوده مرکز شهر دید دیدیم و بعدش دیگه وقتمان را در کافی شاپ و گپ و گفت گذراندیم. مغازه‌ها هم زود می‌بستند. بعد از ساعت ۶ اغلب مراکز تعطیل بودند و کافی شاپها هم بیشترشون ساعت ۹ تعطیل می‌کردند. بعد از ساعت ۱۰ شب گزینه‌های زیادی برای وقت گذرانی نبود.
به بچه‌های ساکن همین دور و بر پیشنهاد می‌کنم که برای یک سفر یک روزه امتحان کنند. رایان ایر پرواز را با فقط ۶۹ کرون برای هر طرف برقرار کرده. می‌توانید ظهر راه بیفتید و فردا صبح برگشته باشید کپنهاگ. بار هم نمی‌خواهد ببرید. دستتون توی جیبتون باشه و برید و بیایید. علاوه بر این سایر سفرهای یک روزه ممکن را هم امتحان کنید. اصلاً پایه باشید و با هم برویم. تا امکانش را داریم از همین فرصتهای کوتاه زندگی استفاده کنیم.