آیا در عصر گوگل ارجاع‌دهی همچنان ضروری است؟ (برگرفته از ترجمان)

مطلبی که همیشه در ذهن داشته‌ام درباره نیاز به تحول در نگارش آکادمیک. متن کمی طولانی‌تر از حد لازم است ولی چکیده آن این پاراگراف است:

[…] نظام ارجاعات علمی در عصر گوگل باری بیهوده بر دوش نویسندگان است. […] نویسنده در موارد محدودی ملزم به ثبت اقتباسات خود است و باید به توانایی خوانندگان برای پیگیری منابع اصلی، آن‌هم در صورت نیاز، اعتماد کرد. […] سیستم ارجاع کهنه‌ای که دانشمندان به کار می‌گیرند، بیشتر از آنکه ابزاری برای متصل‌کردن متون و کتاب‌ها به یکدیگر باشد، به دست‌اندازی بر سر راه خوانندگان یا بدتر از آن، به یک ایست بازرسی برای نویسندگان تبدیل شده است. بهتر نیست ارجاع را بر دوش اینترنت بگذاریم و اجازه دهیم شبکه‌بودنِ این شبکه کار خود را بکند؟

نشانی مطلب برای مطالعه:

 

ترجمان – آیا در عصر گوگل ارجاع‌دهی همچنان ضروری است؟ تمام نظام‌های ارجاع‌دهی برای جهانی چاپ‌محور ابداع شده‌اند؛ جهانی که در آن هر کتاب یا مقاله‌ای با این پیش‌فرض چاپ می‌شد که قرار است به‌طور جداگانه و دور از منابع دیگر مطالعه شود. اما در جهان امروز دیگر لازم نیست که یک متن همچون جزیره‌ای در اقیانوسی پهناور تصور شود. هر متنی می‌تواند از طریق لینک‌ها دیگر جزءبه‌جزء با متون دیگر در ارتباط باشد. با این اوصاف آیا استفاده از ارجاعات همچنان ضروری است؟