شیرینتر از عسل!
قرعه کشی امروز جام جهانی که خیلی به کاممان بود و به قول دوستان کیروش را حداقل به خاطر همین شانس خوبش هم که شده باید نگه داریم. خودمون هم نمیتوانستیم به این خوبی برای خودمان گروه انتخاب کنیم. نظر به گروه سخت عربستان، یک خاطره شیرین نقل کردنی است:
طبیعتاً در عرصه فوتبال ملی با تیمهای عربی حساسیتهای زیادی داریم و هرقدر هم در عرصه فردی و اجتماعی دوستِ هم باشیم (که خیلیهامون هستیم و من بسیار دوستان عرب نژاد و عرب زبان دارم)، اما اصلاً در عرصه فوتبال دوستیای نداریم و رقیب هستیم بیشک.
یکی از زیباترین خاطرههای من مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ است. ایران ما با سرمربیگری علی دایی متاسفانه بد بازی کرد و حذف شد. دو کره از گروه ما مستقیم رفتند جام جهانی و عربستان سوم شد و رفت به بازی حذفی با تیم سوم آن گروه که بحرین بود. خیلی زور داشت که ما حذف شده باشیم و بعد عربستان را در جام جهانی تماشا کنیم. با یک آرزوی محال نشستم تماشای بازی برگشت عربستان و بحرین که برنده آنها می رفت به دیدار حذفی با نیوزلند و شانس خوبی هم داشت که نیوزلند را بزند و برسد به جام جهانی. آرزو داشتم که حداقل بحرین عربستان را بزنه، ما که نرفتیم، حداقل رقیبمان هم نرود.
بازی ۱-۱ داشت تمام میشد و با اون نتیجه بحرین میرفت بالا. با هیجان تماشا میکردم و بالا و پایین میپریدم و میگفتم میشه یعنی؟ میشه؟ عربستان بعد از چهار دوره صعود به جام جهانی میشه این بار نره؟ دقیقه ۹۰ هم گذشت، من با هیجان منتظر سوت پایان بودم که … آآآآه نه ….. زد عربستان. یک سانتر کوتاه از روی تیر یک و یک ضربه یک ضرب و تمام…. 🙁
بازی را از تلویزیون عربستان میدیدم. گزارشگر که کلی های و هوی و علی واویلا کرد و ملت هم توی استادیوم داشتند خودشون رو میکشتند. یادمه که عقال بود که پرتاب میشد هوا (اون حلقه مشکی رنگی که روی چفیه روی سرشون میبندند و از موی شتر بافته میشه، عقال نوشته میشه و عگال خونده میشه). من با افسوس و درد گفتم: واقعاً ای داتیس، تو فکر کردی میشه عربستان نره جام جهانی؟ خیلی خوشخیالیها…. در همون افسوس بودم که پاس پاس پاس کرنر، ضربه سر و گل …. گل ….. گل ….. ! نه! خدایا خواب میبینم؟ این ضربه سر همینطوری راحت رفت توی گل؟ همه مدافعان عربستان افتادند روی زمین! ورزشگاه؟ آب سردی ریخته شده روی همه. سکوت مطلق. باورم نمیشد! واقعاً گل؟ بازیکنان بحرینی روی هم ریختهاند. عربستان داره حذف میشه! در حالی که تا آن لحظه سر و صدای کر کننده از تلویزیون هم به گوش میرسید و گزارشگر سعودی هم داد و بیداد میکرد با شادی، ناگهان همه چیز ساکت شد. گزارشگر کُپ کرد. بعد از یک سکوت گفت: الحمد لله فی کل الاحوال!
سوت پایان و تمام! باورم نمیشد. بالاخره عربستان بعد از چهار دوره نرفت جام جهانی. ما نرفتیم اونها هم نرفتند (میدانم که خیلی تنگ نظرانه است این عقیده. متاسفم). تلویزیون سعودی رفت به استودیو. خالی بود. باورتون میشه؟ واقعاً خالی بود. ول کرده بودند رفته بودند. یادمه که با ساعتم وقت گرفتم. نزدیک هشت دقیقه شد که دوربین برگشت به استودیو و نشون داد سه چهار نفر کارشناس شاکی …. یادمه برای یک دوست سعودیم پیامک زدم: «خسرکم احلی من نصرنا!» یعنی باخت شما از پیروزی ما شیرینتر است. نامرد دیگه جواب نداد.
اون بازیها آغازی بود بر غیبت تیمهای عربی در جام جهانی. بعد از ۲۰۱۰ در ۲۰۱۴ هم هیچ تیمی نرسید به جام جهانی. با قرعه کشی امروز هم بعید به نظر میرسه که هیچیک از تیمهای حاشیه خلیج فارس شانس رفتن به جام جهانی را داشته باشند. با ۲۰۱۸ میشه سه جام … در حقیقت از وقتی که استرالیا اومد به آسیا جای عربستان را کاملاً گرفت. خوش آمد به آسیا 😉
تماشا کنید این سه دقیقه را. یکی از شیرین ترین خاطرات فوتبالیم است. البته که لیستی از تلخترینها هم دارم که رو می کنم. یک روز یک مطلب میگذارم سر همین موضوع که تلخ و شیرینها را با هم مقایسه کنیم. فعلاً از این سه دقیقه جادویی لذت ببرید.
پانوشت: این متن را در صفحه فیسبوکم نوشتم و یک بحث جذابی در گرفت بر سر گزارشگران عرب که به راستی سرآمد همه گزارشگرانند. گزارش همین سه دقیقه به حدی جذاب است که اگر دانش متوسطی از عربی داشته باشید غرق لذت میشوید. بینظیر است این گزارشگر شبکه دبی اسپرت.
پانوشت ۲: به یاری دوستان پایه گزارش خود تلویزیون عربستان توسط فهد العتیبی هم یافت شد. ببینید جزع و فزعی میکند هنگام خوردن گلها، به ویژه گل دوم. با چه حرص عصبی بر سر دفاع میتوپد که آخه کدام مدافعی در فوتبال اینطوری یارش را رها میگذارد؟ (شامل هر چهار گل بازی):