بازی اجتماعی ناهار کریسمس
مهمانی ناهار کریسمس (در واقع شام کریسمس) دانمارکی‌ها همراه با یک تجربه جذاب بازی اجتماعی است.
این بازی خیلی ساده است: از قبل از همه مهمانها دعوت می‌شود که با خودشون یک هدیه ارزانقیمیت کادوپیچ شده بیاورند (حداکثر بیست کرون، ده هزار تومن) و هنگام ورود هم آن در محلی که گوشه سالن برای هدایا گذاشته شده بگذارند. وقتی بازی شروع می‌شه همه در حال نشستن دور میز به ترتیب تاس می‌اندازند. هر کس شش آورد می‌رود یکی از هدیه‌ها را برمی‌دارد برای خودش. همینطوری افراد به ترتیب تاس می‌اندارند و با شش آوردن یک هدیه برمی‌دارند. بخش جالب بازی وقتیه که هدیه‌ها تمام می‌شوند. اون وقته که هدیه را از جلوی دیگری برمی‌دارند! اینجاست که هی هدیه‌ها می‌آیند و می‌روند. یک لحظه با یک شش یک هدیه داری و در لحظه‌ای دیگر با شش آوردن یک نفر دیگر کادویت از دستت می‌رود! دور میز جوش و خروشی می‌بینی از اینکه هی افراد با شوق و ذوق می‌پرند کادوی یک نفر دیگر را به انتخاب برمی‌دارند و تا برمی‌گردند هدف دستبرد دیگری که شش آورده قرار می‌گیرند. سر سی دقیقه هر کس هر چه دارد مال خودش است و دیگر صاحب آن است. کادوها را باز می‌کنند و ذوق می‌کنند 🙂
این سنت را دوست دارم و برایم مهیج است. در زمانی کلی کادو داری و جلویت پر از هدیه است و در زمان دیگر هر چه داشتی به باد غارت رفته! به دوستانم گفتم که این هدیه‌ها مثل پست و مقام در ایران هستند که وفا ندارد و سریع از دستت می‌رود. مینیاتوی از زندگی. از دستاوردهایت پشته‌ای می‌سازی و با افتخار ازشون لذت می‌بری ولی ناگهان همه را از دست رفته می‌بینی توسط کسانی که همکار، دوست و همراهت بوده‌اند و یا هیچ نداری و با یاری بخت مساعد در زمان مناسب دستاوردهایی را که فکر نمی‌کردی کسب می‌کنی. آنچه در آخر سی دقیقه جلویت جمع شده نمونه‌ای است از عاقبت بخیری!
بازیهای گروهی را دوست دارم. چقدر مهمانی‌هایمان در ایران از بازی خالی شده. تا می‌توانید بازی گروهی و جمعی کنید. حتی از گفت و شنیدهای بی‌فایده هم بهتره.