و این مرد ستودنی: بگذار سگها پارس کنند، کاروان راه خودش را می‌رود!

مورینیو را دوست دارم. در لیست افراد دوست داشتنی من است. کسی که با شایستگی راه خودش را باز کرد. از یک مترجم ساده تا یکی از مهمترین مربی‌های جهان.
مورینیو روح خودش را در تیم می‌گذارد. در سالهای بدون او چلسی هنوز مورینیویی بازی می‌کرد، بدون اینکه خودش بالای سر تیم باشد. اصلاً چلسی با مورینیو بازتعریف شد. این مرد تأثیرگذار است، به حدی که آنچه مدیریت را می‌کند را از نو تعریف می‌کند و شکل می‌بخشد.
رفتار و کردارش رو دوست ندارید؟ نداشته باشید. اتفاقاً همینش مهمه. این آدم خودرأی و خودمحور است. خودستاست. ولی اشکالش چیه وقتی با تکیه بر همین صفتها موفق می‌شه؟ مورینیو اگه اینها را نداشت یکی از صدها و میلیونها آدم خوب گمنام و بدنام و بیچاره‌ای بود که در همه دنیا پخش و پلا هستند. اون با خودستاییهای گاه مهوعش خودش را بالا کشید. اون از هیچ، یک مورینیو ساخت. اون موفق شد. این مهمه: شرافتمندانه و در حرفه‌ای که حتی حرفه اصلیش هم نبود راه را پیدا کرد و با سبکی حرفه‌ای موفق شد.
مردم غالباً عاشق آدمهای خوبند. آدمهایی که حرفهای خوب بزنند و ابراز خاکساری و تواضع دائمی کنند. اینجور آدمهای حقیر معمولاً دستاوردی برای جامعه ندارند جز همین فروتنی‌های بیهوده. من لذت می‌برم از انسان‌هایی که به دلیل عملکردشان خودستا هستند و به موفقیتهای حرفه‌ایشان می‌نازند. من عاشق آدمهایی مثل علی دایی و مورینیو هستم. کسانی که در کار خودشون بهترین می‌شوند و بدون نیاز به فروتنی بیهوده و تزویری، شخصیت برجسته خودشان را نشان می‌دهند. می‌گویند می‌خواهی بزرگ شوی، مثل من باش! به حرف کسی هم کاری ندارند. واکنش آنان در سخنان گاه تندمزاجشان این است: 

  • «منتقد؟» منتقد اگر عرضه کاری داشت که منتقد نمی‌شد و زندگیش را با ایراد از دیگران سپری نمی‌کرد!
  • «مخالفان؟» اگه مخالف نداری پس هیچ نیستی،
  • «مردمی که دوستت ندارند؟» برای مردم زندگی نمی‌کنم، با دستاوردهایم رشک همه آنها را برمی‌انگیزم.
  • «روزنامه‌نگاران؟» در حالیکه سگها پارس می‌کنند، کاروان راه خودش را می‌رود.

قهرمانی اروپا مبارک باشه به چلسی شهر لندن، تیم منفوری که با چنین مربی بزرگی تبدیل به یک شاخص تأثیرگذار در فوتبال دنیا شده. اسمش را دفاع اتوبوسی هم بگذارند، این همه مربی دیگر تلاش در تقلیدش کردند اما نتوانستد، چون اصل جنس اینجاست.
خانمها و آقایان ستایش می‌کنیم این مرد را: خوزه مورینیو قهرمان دشوارترین لیگ باشگاهی فوتبال!